KAMPANIA „BIAŁEJ WSTĄŻKI” 25 listopada - 10 grudnia 2021 16 DNI PRZECIW PRZEMOCY
Epidemia koronawirusa, nie ustępuje, chociaż jest szczepionka która łagodzi przebieg choroby.
Nadal też mierzymy się z jedną z najgorszych epidemii, jaką jest epidemia przemocy. Lekarstwem na nią jest miłość, szacunek, wrażliwość, życzliwość. Tak po prostu...., a może aż?
Geneza kampanii
6 grudnia 1989 roku na politechnice w Montrealu mężczyzna zamordował 14 kobiet, a 13 ranił, twierdząc, że nie skończył studiów technicznych, ponieważ dziewczyny zabrały mu miejsce na uczelni. Dwa lata później Kanadyjczycy postanowili włączyć się w akcję walki z przemocą wobec kobiet; jako symbol tej akcji wybrali białą wstążkę, znak niewinności, chcąc się przeciwstawić przemocy: fizycznej, psychicznej i seksualnej stosowanej wobec kobiet. W ciągu zaledwie sześciu tygodni 100 tys. Kanadyjczyków założyło białą wstążkę, a wielu innych podjęło debatę na temat przemocy wobec kobiet.
Kampania na świecie
Kampania „Białej Wstążki” realizowana jest na całym świecie w dniach od 25 listopada do 10 grudnia. Znana jest pod nazwą – „16 Dni Przeciw Przemocy Wobec Kobiet”. Dzień 25 listopada rozpoczynający kampanię to Międzynarodowy Dzień Przeciw Przemocy Wobec Kobiet, a dzień 10 grudnia, kończący kampanię jest Międzynarodowym Dniem Praw Człowieka. Podkreśla to, że stosowanie przemocy jest naruszeniem praw człowieka.
Dlaczego biała wstążka?
O co chodzi z białą wstążką? Co symbolizuje?
Noszenie białej wstążki ma być symbolem sprzeciwu wobec przemocy stosowanej przez mężczyzn wobec kobiet, a także osobistym zobowiązaniem noszącego ją mężczyzny do tego, że nigdy nie będzie on jej stosować, akceptować lub milczeć na temat przemocy wobec kobiet. Gdy chronimy kobiety- ofiary przemocy domowej- to chronimy też dzieci. Są one zazwyczaj są bezpośrednimi świadkami przemocy domowej, co więcej: doświadczają jej, zatem niewątpliwie potrzebują pomocy. Dzieci, które wzrastają w szacunku, potrafią szanować innych.
Należy w tym miejscu wskazać na fakt, że obecnie ze względu na izolację, ograniczone kontakty z najbliższym otoczeniem, szkołą, osoby doświadczające przemocy w rodzinie mają mniejsze możliwości uzyskania pomocy. Dlatego tak ważne jest reagowanie na każdy niepokojący sygnał, głośny krzyk, płacz zza ściany.
Być może to akurat my jesteśmy jedyną, czasem i ostanią deską ratunku.
Bądźmy czujni, reagujmy, pomóżmy.
